Gencon 2015 dag 1

Van 30 juli tot en met 2 augustus vond Gencon plaats. Ik was hier bij en in deze series van artikelen vertel ik over mijn ervaringen.
Deze keer: Gencon dag 1

Een aantal maanden geleden heb ik me door de evenementenlijst heen geworsteld. Omdat ik geen idee heb wat Gencon mij gaat brengen, heb ik toen besloten dat ik in ieder geval één goed spel wil spelen tijdens de beurs. Dus ik heb meteen op donderdagochtend 9.00 uur gepland dat ik deelneem aan een Sint Petersburg toernooi. Sint Petersburg is een spel waar ik elke keer weer van geniet maar ik kan het vrijwel nooit op volle kracht spelen. Het ‘nadeel’ van dit spel is dat je als ervaren speler het per definitie beter doet dan een nieuwe speler en ik vind het nutteloos om een nieuwe speler te vernietigen als zij iets voor de eerste keer spelen.

Maar om tijdig bij het toernooi te zijn, moet ik wel ruim de tijd nemen. Mijn hotel ligt 20 minuten rijden van de beurs en dan moet ik nog een parkeerplek vinden, naar het conventiecentrum lopen en mijn event tickets ophalen (en ik weet nog niet waar ik dat moet doen). Dus ik sta op om half zeven en na wat parkeerperikelen sta ik uiteindelijk om kwart over acht in het conventiecentrum in de rij om mijn tickets op te pikken. Aan het einde van de rij waar ik in sta, zijn een twintigtal balies met vrijwilligers en aan de hand van een id-bewijs zoeken zij jouw envelop met tickets uit één van de vele bakken achter hen. Als IT-er denk ik meteen drie dingen: waarom is dit niet geautomatiseerd; dit kan nooit goed gaan; en dit gaat eeuwen duren. Maar tot mijn verbazing heb ik binnen vijf minuten de correcte tickets in handen en er is zelfs tijd voor een vriendelijk gesprek. Daar bovenop betekent het dat ik ruim op tijd ben voor mijn toernooi.

Het toernooi verloopt verder redelijk. Er zijn tien deelnemers die verdeeld worden over drie tafels. Ik zit aan de tafel van vier spelers en het wordt snel duidelijk dat mijn medespelers het spel slechts een paar keer gespeeld hebben. Met tien punten meer dan de nummer twee plaats ik me voor de finale tafel. Mijn twee tegenstanders hier spelen veel beter en in een onbewaakt ogenblik maak ik een domme fout. Het resulteert in een tweede plek. Op zich maakt het niet uit want het toernooi kent verder geen prijzen. Ik heb nu alleen een 2nd-Place-lintje in plaats van 1st-Place.

Hierna wordt het tijd om het conventiecentrum te verkennen. De meeste tijd breng ik door in de vendorhal om te zien wat er allemaal nieuw gepresenteerd wordt. Daarna op onderzoek om te zien wat er verder allemaal is. Zo zie ik de Electronic Rooms (waar je 24 uur per dag op de computer kan spelen), de SPA rooms (waar volop geknutseld en gebuikdanst wordt) en de quiet room (waar iedereen heel stil voor zich uit aan het staren is omdat ze de drukte nu al niet meer aan kunnen). Ik merk wel dat het moeilijk is om als éénling ergens aan te schuiven. Je hebt niks aan een lege tafel want de meeste spellen zijn voor meer personen. En een tafel die al bezig is, kan je niet op inbreken.

In de namiddag ga ik op zoek naar een paar specifieke mensen. Ik heb meegedaan aan de Math Trade en krijg één spel (Firefly The Game). Ik heb een spel in de auction gekocht (10 days in the USA) en ik heb mijn preorder bij Indie Boards and Cards opgehaald (One Night Revolution). Hierbij ontdek ik dat er echt overal gespeeld wordt. Eén van de mensen die ik moet hebben zit in een hotel op de derde etage. Hier zijn 20 vergaderruimtes met in elke kamer drie tafels waarop steeds 6 personen D&D aan het spelen zijn.

Mijn tas begint zwaar te worden en ik heb om 18.00 uur nog een event gepland staan dus loop ik even langs de auto om hem te legen. In Essen heb ik aan het einde van de eerste beursdag steevast hoofdpijn door een zuurstof tekort. Om dit te voorkomen heb ik me inschreven voor de Indianapolis Catacombs Tour. Dit is één van de Spouse Activities waarbij je een rondleiding krijgt door een stukje van de stad en een stukje van de catacomben er onder. Op deze manier zie ik iets meer van Indianapolis dan alleen mijn hotel en het conventie centrum.

Aan het einde van de rondleiding moet ik wat tijd vullen want ik wil één van mijn generic tickets gebruiken om deel te nemen aan het Resistance toernooi dat om 22.00 uur begint. Daarom doe ik een uurtje mee met Two Rooms and a Boom. Altijd leuk en ik kan niet wachten totdat mijn exemplaar binnenkomt (ze garanderen me dat dit in september is). Bij het Resistance toernooi struikel ik in de derde ronde. Ik vertrouw blind op een duo waarvan er één een spy blijkt te zijn. De good guys verliezen met 0-3. Ik vind het niet heel erg; ik ben moe en ik moet nog terug naar mijn hotel rijden. Het was in ieder geval leuk om te ontdekken dat andere groepen Resistance op een heel andere manier spelen.