Spelgegevens
| Naam spel | Machi Koro |
| Spelbedenker | Masao Suganuma |
| Vormgeving | Noboru Hotta, Mirko Suzuki |
| Uitgever | White Goblin Games |
| Jaar van uitgave | 2014 |
 1-4 |
 7+ |
 30 minuten |
 18 |
 Kaartspel, dobbelen, stad bouwen |
|
Inleiding
Als burgemeester van een stad probeer je andere burgemeesters de loef af te steken door zo snel mogelijk vier monumenten te bouwen. Daar heb je geld voor nodig, en die inkomsten moeten komen uit landbouw, industrie, of toerisme. Je zult dus eerst graanvelden, restaurants, mijnen, supermarkten, etc. moeten bouwen om geld bij elkaar te sparen voor de grote bezienswaardigheden.
De eerste indruk
Het doosje ziet er nogal kaal en karig uit, qua lay out. De kaarten zelf vind ik wat mooier en gedetailleerder. Het materiaal is stevig. Het doosje is erg groot voor de hoeveelheid materiaal die je er in aantreft. Als je de inlay verwijdert, dan geeft dat wel ruimte aan uitbreidingen.
De voorbereiding
Spelverloop
Kloksgewijs zijn de spelers aan de beurt. Als je aan de beurt bent, gooi je één dobbelsteen. Later in het spel – als je het Treinstation (een van de vier monumenten) hebt gebouwd – mag je ook met twee dobbelstenen gooien. Het getal dat je gooit geeft aan welk gebouw geactiveerd wordt. Soms is dat alleen je eigen gebouw (groen; commercieel gebouw), maar soms worden de gebouwen van alle andere spelers ook geactiveerd (blauw; goederengebouwen). Of je bezoekt met je worp horecagelegenheden van een andere speler en moet je entree of drankjes betalen (rood; horecagebouwen). Of je krijgt inkomsten van alle andere spelers (paars; grote gebouwen). Wat je ontvangt staat op de kaart zelf.
Daarna mag je één gebouw kopen. De kosten staan in de linker benedenhoek van de kaart aangegeven. Van elk paars gebouw mag je er maar maximaal eentje hebben. Als de kaarten uitverkocht zijn heb je uiteraard pech. Je mag, in plaats van een gebouw te kopen, ook een monument kopen. Je draait de kaart open en het effect van het monument is vanaf nu actief.
Tips en opmerkingen
Verder nog een opmerking: in de eerste druk van Machi Koro zat een drukfout, en wel op de kaart Bedrijvencomplex. ‘Je mag géén kaart…’ moet zijn: ‘Je mag één kaart…’. In de tweede druk komt deze fout niet meer voor, en in de uitbreiding Haven zitten nieuwe kaarten waarmee je de kaarten uit de eerste druk kunt vervangen.
Oordeel recensent
Machi Koro is een vermakelijk en vlot dobbel- en kaartspel met een korte duur en ik leg hem graag op tafel. Na een paar keer spelen verval je wel al snel in dezelfde tactieken. Dat kan nogal saai worden. Verder moet je een portie geluk hebben met dobbelen. Zelf vind ik dat voor een tussendoortje geen bezwaar. Voor het spel heb je wel behoorlijk wat ruimte nodig om alles kwijt te kunnen. Op een kleine tafel wordt het lastig spelen. Door de eenvoudige regels is het spel prima geschikt voor een grote doelgroep.
© foto’s: Boardgamegeek.com
Met de uitbreiding wordt het een stuk leuker. Je weet niet welke kaarten eerst komen dus aan je tactiek van het basisspel heb je niet veel meer. Het spel duurt wel (veel) langer dan wat op de doos aangegeven staat, vooral als de eerste kaarten die gedraaid worden de hogere kaarten zijn en je dus met 2 dobbelstenen moet gooien om die waarde te bereiken
De recensie van Machi Koro de Haven staat gepland voor dit weekend/begin volgende week.
Maar je hebt volledig gelijk met je opmerkingen.
sorry dat ik voor mijn beurt sprak 😉
Geen probleem, mocht je zelf iets kwijt willen over spellen, bij een recensie, mag je dit altijd doen, graag zelfs. Daar dient de mogelijkheid tot reageren toe.
Ik vind dit spel helemaal niet zo leuk; wat denk ik vooral met de hype te maken heeft. Ik had er heel veel van verwacht, maar…:
Nouja, ten eerste, bij de eerste 5 potjes of zo (jaja, ik ben een harde!) die ik heb gespeeld is er nog nooit iemand geweest die met 2 ipv 1 dobbelsteen heeft gegooid, ondanks het treinstation wat daar recht op geeft toch in de meeste gevallen vrij vroeg in het spel door iedereen wordt gebouwd. Ergo, de helft van de speelkaarten konden in de doos blijven liggen. Voordat de gebouwen van boven de 6 interessant werden, was het spel allang door iemand gewonnen!
De logische tactiek is dan volgens mij: Heb je 2 munten? Koop dan een supermarkt. Deze leveren 3 munten op!!! Heb je 1 munt? Koop dan een bakkerij. Aangezien je aan het begin van het spel al een graanveld krijgt, krijg je nu inkomen bij 1, 2, 3 en 4. Blijf met 1 dobbelsteen gooien en je hebt dus dan 66% kans op inkomen in jouw eigen beurt. Zodra de supermarkten en bakkerijen op zijn, ga je niet sparen voor het treinstation, maar gelijk voor het winkelcentrum. Zodra je deze hebt krijg je voor elke bakkerij die je hebt 2 munten en voor elke supermarkt maar liefst 4 munten! Nou als je dan niet meer wint dan weet ik het ook niet meer!! Die tweede dobbelsteen is echt nergens voor nodig 🙂
Tja, het tweede nadeel (of misschien is dit juist een voordeel): Met deze bovenstaande strategie win je toch niet altijd; bij het laatst potje dat ik speelde had mijn vriendin alle 4 de monumenten gebouwd en het spel daarmee dus gewonnen terwijl ik er nog niet eentje had!!! Het blijft natuurlijk een dobbelspel, en dus ook een gelukspel, en als jij zelf geen 2, 3 (bakkerij) en 4 (supermarkt) gooit, wat theoretisch natuurlijk mogelijk is, dan heb je geen inkomen, en valt de strategie helemaal om… Bummer…
Om het spel leuker te maken hebben we de regels van ‘De Haven’ toegepast op het basisspel, en hierdoor wordt het al iets beter. Je legt dan 10 verschillende kaarten open die je kunt kopen, en die vul je aan zodra er wat gekocht is. Je zou dit ook met 8 kaarten kunnen doen. Het werd wel iets leuker, want op een gegeven moment wordt je dan eigenlijk gedwongen om kaarten >7 te kopen (voor twee dobbelstenen dus), maar dat is ook gelijk het nadeel: iedereen koopt zsm de kaarten <6…
Ik vind het spel er wel heel leuk uit zien, ook de doos. Van deze kleuren word ik vrolijk.
Tot zo ver mijn mening. Wel een leuk spel, maar door de hype er omheen werd de beleving niet wat ik er van verwacht had. Hoe denken jullie hier over? Klets ik uit mijn nek? Of is dit spel inderdaad niet zo briljant als over het hele internet beweerd wordt?
Ik kan je zeker vinden in de eerst bevindingen. Persoonlijk heb ik De haven ook en komt deze eigenlijk standaard mee op tafel, hierdoor is er een grotere variatie aan kaarten en de random factor van kaarten die te koop zijn.
De basis alleen is een kwestie van veel opsparen van 1 soort en dan een “lucky die” die je zwaar doet cashen.
Los daarvan is het wel een erg toegankelijk spel, ook voor mensen die niet graag een spel spelen.
“Mensen die niet graag een spel spelen”, haha, daar hoor ik inderdaad niet bij 🙂
Ik koop mijn bordspellen eigenlijk voornamelijk op rommelmarkten, of soms Marktplaats, maar doordat ik er zoveel positieve dingen over had gelezen en de aanschafbedrag van het spel nog wel mee viel (16,50 dacht ik), heb ik deze nieuw gekocht (of eerlijk gezegd, gewonnen met een weddenschap). Het is dan jammer dat het niet is wat je er van verwacht had. Maar goed, eigen schuld. Ik ben daarom een beetje terughoudend om ‘De Haven’ erbij te kopen…
Als er bij mij mensen komen die ‘niet graag een spel spelen’ zet ik meestal King of Tokyo op tafel 🙂 Bijna gegarandeerd succes haha.