Eerste keer Ananda

ananda-zakjeHet is een heel eenvoudig kaartspelletje. Je mag virussen spelen op cannabinoids en anandamides en andere virussen, maar niet op mensen en receptoren. Cannabinoids mag je op alles spelen. Mensen mag je spelen op cannabinoids, anandamides en andere mensen. Receptoren mag je overal op plaatsen, maar er mogen alleen maar cannabinoids op gespeeld worden. Anandamides kun je overal op spelen en ook alle andere kaarten kunnen er op gespeeld worden.

Ik heb twee potjes gespeeld. Eentje van ongeveer 15 minuten en een potje dat voor mijn gevoel wel een uur leek te duren, maar dat kan ook mijn verbeelding zijn. Zo een potje gaat als volgt:

Eerste speler: “Hey, daar ligt een virus, wat mag ik nu spelen?”

Speler met de pech de handleiding in zijn hand te hebben: “Daar mag je geen mensen op spelen, maar wel cannabinoids, receptoren en natuurlijk anandamides.”

Volgende speler: “Wat mag ik ook alweer op een receptor spelen?”

Speler met de pech de handleiding in zijn hand te hebben: “Daar mag je alleen maar cannabinoids op spelen”

Volgende speler: “Ik heb nu twee Ron Germy virussen gespeeld, wat heeft dat voor effect?”

Speler met de pech de handleiding in zijn hand te hebben: “Dan moet de volgende speler drie kaarten pakken en zijn beurt overslaan”

De volgende speler pakt drie kaarten en dan zegt de speler met de pech de handleiding in zijn hand te hebben: “Oh, behalve als hij een cannabinoid heeft, dan kan hij die spelen om het effect ongedaan te maken.”

En zo gaat dat door. Na twintig minuten begin je wel al door te krijgen welke kaart op welke kaart gespeeld mag worden, maar dan zitten de speciale effecten van het spelen van dubbele kaarten nog niet in je hoofd.

Ananda is een educatief spel dat leert dat de cannabisplant veel gezonde effecten heeft. Ananda betekend in de klassieke Indische taal ‘geluk’ of ‘blijheid’. Het spel lijkt op het kaartspel pesten. De eindconditie is wat vreemd. Je wint niet door je hand leeg te spelen, maar door als laatste kaart (of twee kaarten tegelijk) de anandamidekaart bovenop een menskaart te spelen. Als er niet aan deze voorwaarde voldaan is wordt er gewoon doorgespeeld. Als je je hand leeg speelt, dan pak je weer vijf nieuwe kaarten.

ananda-cardsEr zijn vijf verschillende kaarten met moeilijke namen: cannabinoids (12), virussen (25), mensen (9), receptoren (4) en anandamides (2). Elke kaart heeft zijn eigen regels van op welke andere kaarten ze gespeeld mogen worden. Op sommige kaarten zoals de menskaarten en receptorkaarten staat nog een kleine aanwijzing hoe ze gespeeld moeten worden, maar voor het meeste moet je ze uit je hoofd leren.

Naast dat je moet weten welke kaart je wanneer mag spelen, hebben sommige combinaties van kaarten ook een effect. Als je dezelfde virus speelt als die bovenop de speelstapel ligt, dan moet de volgende speler een kaart pakken en zijn beurt overslaan. Als je dezelfde cannabinoid speelt dan moet de volgende speler daarop een receptor spelen, waarvan er niet zoveel in het spel zitten. Als een speler een bepaalde kaart niet kan spelen, dan moet hij een kaart pakken en zijn beurt overslaan. Dan heb je nog verschillende effecten als je twee dezelfde virussen op hand hebt. Die kun je tegelijk spelen. Als je zo bijvoorbeeld twee Mini Disorder viruskaarten speelt, dan moet de volgende speler al zijn kaarten onder de trekstapel plaatsen en dan vijf nieuwe kaarten pakken. Deze dubbele virus effecten kunnen ongedaan gemaakt worden door een cannabinoid te spelen. Al deze regels staan in de handleiding en dus niet op de kaarten.

Het spel is zo onhandig om te spelen met de vreemde woorden, onduidelijke regels en vergezochte winconditie dat je er melig van wordt, met als gevolg dat het leuk kan zijn. Maar dan niet te lang. De kaartjes zijn een beetje dun, maar hebben leuke en vrolijke illustraties. Ik denk dat het spel een stuk makkelijker te spelen zou zijn geweest als ze de regels op de kaarten zouden hebben gezet. Ik twijfel een beetje of dit pakketje – een zakje met een doosje met 52 kaarten en een handleiding in het (slecht) Engel, Russisch en in een taal die ik niet kan thuisbrengen – zijn prijs van €8 wel waard is. Maar daarbij heb ik geen rekening gehouden met de educatieve waarde van het spel.