Legends of the Old West

Recensie

Het Wilde Westen in het klein

Een onheilspellend harmonica deuntje klinkt. Knarsend langzaam gaat de deur open. Een rijzige blonde gestalte in een lange jas staat in de deuropening. Drie mannen in de bedompte schemerduistere ruimte hebben hem verwacht. “You arranged a table for me?” Sardonisch lachend antwoord de leider van de drie “It looks we shy one table”. “No”, schudt de mysterieuze man “You’ve got two too many.”. Het grijnzen gaat over in een angstaanjagende stilte. In een flits klinken drie schoten en de mannen liggen op de grond. Het had zomaar een scène in een spaghetti western kunnen zijn. Maar voor wie aan het einde van de speeldag met behoud van lijf en leden naar huis wilt gaan, kan beter Legends of the Old West – een product van Warhammer Historical – spelen. Deze kwam ter tafel op de tweede bijeenkomst van Militia Brabantia bij GameForce.

Warhammer Historical

Persoonlijk heb ik altijd mijn bedenkingen gehad bij de producten van Warhammer Historical. Het lijkt allemaal een beetje op afgeleiden van grote broer Warhammer van Games Workshop, maar dan een beetje anders. De meesten hebben ook een ik-rol-voor-hits-en-jij-rolt-voor-saves mechanisme en het kunnen best prima spelen zijn. Ik heb ze niet allemaal gespeeld.
Toch vind ik het onder de merknaam Warhammer een serie historische miniatuur wargames uitbrengen een beetje onsportief meeliften op andermans succes. Ongetwijfeld zal daar een afdracht richting Games Workshop tegenover staan, maar zo verspelen ze vooraf al een deel van mijn sympathie. Toch is Legends of the Old West bekend en populair bij een aantal medeleden van de Militia. Bovendien vind ik het western thema best aantrekkelijk. Dus was ik eigenlijk wel benieuwd hoe het werkte. Het enige wat ik vooraf begrepen heb, is dat Legends of the Old West een directe afgeleide is van GW’s Lord of the Rings – Strategy Battle Game.

Mijn eerste spel …

Mijn tegenstander Kees met zijn Bad Guys en ik met de Good Guys mochten voor 200 dollar een posse samenstellen. Zo kwam ik met sheriff Fonda, twee Deputies en 4 leden van de Burgerwacht op zeven. Kees had er 5 die werden aangevoerd door een oude bebaarde, maar gemeen uitziende man in een rolstoel. Dit laatste zal wel zijn reden gehad hebben.
Het scenario was gewoon een shoot-out. Kees die twee huizen met wat akkerland moest verdedigen, stelde zijn bendeleden verspreid op. De aanvallende partij mocht kiezen waar hij de aanval inzette. Met de zon in de rug kozen The Magnificent Seven voor de zuidkant. Vier storten zich op de boef verscholen achter de kisten. De andere drie namen het ongure type achter het hek onder vuur. Beiden waren kansloos. Een verdacht sujet wilde te hulp komen, maar dat had ‘ie beter kunnen laten. Een welgemikt schot van Ronald Reagan deed ‘m diep in het stof bijten.
Sheriff Henry Fonda liep voor de troepen uit en kwam oog in oog te staan met een niet onaantrekkelijk vrouwspersoon, enkel gekleed in Parijs kant en half-doorzichtig negligé. Helaas viel Celina duidelijk voor Boy George die al een tijdje een oogje op haar had … langs de loop van een .44 Winchester repeteergeweer.
John Wayne rende nog achter de haag langs, maar de oude man en zijn laatste handlanger zagen de bui al hangen en kozen het hazenpad. Hoe hij zo snel met zijn rolstoel kon ontsnappen zal altijd wel een raadsel blijven.

Het spelsysteem

Legends of the Old West heeft een eenvoudig te leren spelsysteem. Je stelt voor een beperkt aantal dollars een bende samen uit een aantal karakters. Elke posse heeft karakters die iets extra’s mogen. Die mogen dan bijvoorbeeld een enkele keer de dobbelstenen opnieuw laten rollen of het inititief pakken. Ze zijn ook niet meteen dood als ze geraakt worden, maar kunnen een paar treffers incasseren. Als het type scenario gekozen is, kan er opgesteld worden en knokken maar.

De fases die elke beurt doorlopen moeten worden zijn:

  • Dobbelen voor initiatief
  • Speler 1 beweegt zijn figuren
  • Speler 2 beweegt zijn figuren
  • Speler 1 schiet met zijn figuren
  • Speler 2 schiet met zijn figuren
  • Hand-to-Hand Combat

De 28mm figuren mogen 6 inch – ietsje meer dan 15cm – bewegen en zij kunnen beschikken over een keur aan wapens met verschillende eigenschappen. Zo kun je met een rifle iemand op lange afstand raken, maar moet je wel een volle beurt besteden om te herladen. Een repeteergeweer daarentegen komt minder ver, maar je mag ermee blijven vuren zolang je niet meer dan 3 inch hebt bewogen. En met een revolver mag je heel stoer iemand vanuit de heup en met de losse pols proberen te raken. Als dat niet lukt, heb je een probleem. Want dan ben je door al je kogels heen.
Het spel gaat beurt voor beurt door, totdat iemand minstens de helft van zijn posse verloren heeft. Dan moet je elke beurt dobbelen of jouw bende op de loop gaat.
Als je de behoefte hebt aan meer variatie, zijn er diversie scenarios om uit te kiezen met specifieke regels. Inmiddels zijn er ook een drietal uitbreidingsboeken voor onder andere de slag om The Alamo en de Plain & Indian Wars, met diverse nieuwe scenarios en spelregels.

… en een tweede potje

In de tweede helft van de middag hadden we nog tijd voor nog een tweede spelletje Legends of the Old West met zes man. De scenery werd ruim opgezet op drie tafels met als kern een typische Western smalltown compleet met Saloon en General Store. Nee, geen huis voor de ondeugende meiskes! Her en der stonden kisten, tonnen en cactussen – auw! – om achter te schuilen en er waren wat hekwerken. Op een gegeven moment wordt dit rustieke dorpje overvallen door een ongewone bende van Indianen, Mexicanen en Outlaws. Met 3-tegen-3 vlogen de stereotype cowboygrappen en western quotes al gauw over tafel, wat de stemming verhoogde. “Ich gehe dich kaltmachen” en “Make my day“. Enfin, je kent ze wel. Het werd een gezellige shoot out.

Conclusie

Het is waar! Met een leuke groep mede- en tegenstanders en mooie scenery kun je aan Legends of the Old West veel plezier beleven. Helaas – en wat ik ook verwacht had – vind ik Legends of the Old West niet echt een sterk spelsysteem. Met veel figuren en kleine ruimtes ontaard een potje te gemakkelijk in vuistgevechten. En met revolvers in de hand lijkt mij dat niet erg realistisch. Er bestaat in Legends of the Old West eenvoudigweg niet zoiets als Opportunity Fire, waarbij je mag vuren als je een tegenstander tijdens zijn beurt in het vizier krijgt. Zo kun je risicoloos het hoekje om de deur door voor de loop van de tegenstander langs.

Daarom heb ik reeds een oogje laten vallen op The Rules with No Name van Wargames Foundry. Dus wie weet komt dat op een dag ter tafel. In elk geval ga ik alvast een setje cowboys aanschaffen. Ik heb nog zitten denken aan Ku Klux Klan figuren. Lekker makkelijk schilderen, dat wel! Gewoon gebroken wit met twee zwarte puntjes. Politiek harstikke incorrect natuurlijk, maar zeker hilarisch. Wijselijk ga ik toch gewoon voor een bende outlaws met dusters aan. Dus als je nog tips hebt voor geschikte modellen, laat dan hieronder even een reactie na.

Henri Anemaat

Legends of the Old West
Speelbaarheid ****o
Vormgeving *****
Geluk ***oo
Tactiek **ooo
Prijs ****o