UK Games Expo – Verslag van Renee

In het weekend van 1 tot en met 3 juni zijn we met zes mensen van Roll The Dice naar de UK Games Expo geweest. Dit is dé spellenbeurs van Engeland. Met een vertegenwoordiging van zowat alle Engelse uitgevers, maar ook verschillende buitenlands uitgevers. In 2017 trok deze beurs zo’n 32000 bezoekers. Naast bord- en kaartspellen is er ook veel aandacht voor Roll Playing Games en hebben ze een uitgebreid programma aan shows en toernooien.
De voltallige bordspelcommissie was aanwezig en we hebben elk een eigen verslag gemaakt van zowel de beurs als de hele trip.
Hierbij het verslag van Renee.

Het Idee


Je bent onderweg met vrienden naar Wildland Adventure Zoo. Een rit waarbij je gedachten genoeg tijd hebben om af te dwalen. Ik zat wat rond te kijken op Reddit en zie een logo voorbij komen wat mijn aandacht trekt. Het is het logo van de UK Games Expo. Dit logo plant een gedachte die langzaam uitgroeit tot een briljant idee. Ik heb altijd al eens naar Engeland willen gaan en volgens mij heb ik het perfecte excuus gevonden. Ik vertel mijn idee in de auto en dit werd enthousiast ontvangen door de medepassagier. Voor ik het wist waren er nog drie mensen aangehaakt en was de reis gepland. Het uitkijken naar het eerste weekend van juni 2018 kon beginnen!

De Reis


The White Cliffs of Dover
Het avontuur begon op donderdag met een zeer vroeg vertrek. We hadden namelijk besloten om met de auto naar Birmingham te rijden. We wisten dat het een lange reis ging worden maar dan kregen we tenminste ook wat van het land te zien. Via België naar Frankrijk waar bij Calais de boot werd genomen. De boot bracht ons naar de in mist gehulde “ White cliffs of Dover” en uiteindelijk ook de wegen die naar de file rondom London zouden leiden. Na enkele uren rijden vanaf London zagen we de borden van Birmingham, we waren er eindelijk! Snel naar het hotel om alle spullen af te gooien.

We parkeren bij het hotel, pakken onze koffers en melden ons bij de receptie. De dame ontvangt ons met een vriendelijke glimlach en vraag in het plaatselijk accent wat ze voor ons kon doen. We melden dat we kamers geboekt hebben op de naam Syroit. Dit zorgde voor enige moeilijkheden bij de receptionist, ze kreeg ons zo niet gevonden. We overhandigen de bevestiging van het hotel aan de receptionist waarop ze wederom probeert ons te vinden in het systeem. Na enkele momenten komt er een glimlach op haar gezicht, ze heeft ons gevonden. Ze overhandigd ons de reservering en zegt ons dan prompt dat we ons in het verkeerde hotel bevinden! Zitten er schijnbaar 2 op korte afstand van elkaar met de zelfde naam. We excuseerde ons en checkte enkele minuten later in bij het juiste hotel.

Na een reis van twaalf uur zou de gemiddelde persoon graag even gaan uitrusten. Maar dan heb je het wel over een gemiddeld persoon, wij gaan natuurlijk na een dergelijk reis gewoon een escaperoom spelen. Onze keuze was gevallen op Captain Riddle’s Forgotten Fortune van Clue HQ. Natuurlijk zijn we ontsnapt en konden we de dag met een tevreden gevoel afsluiten.

Vrijdag 1 juni


Dag 1 van de UK Games Expo (UKGE).
De eerste dag van ons bezoek bestond hoofdzakelijk uit het verkennen van de beurs, deze beslaat twee grote zalen en een hotel. Wat opviel is dat in vergelijking met Spiel er minder nadruk ligt op de standhouders. Er is maar 1 zaal volledige voor de standhouders gereserveerd de rest van de oppervlakte van de beurs heeft een ander functie. De tweede zaal bestaat voor de helft uit een oppervlakte tafels voor toernooien en vrij spelen. De andere helft wordt beslagen met een podium en een grote Bring and Buy. Het hotel is volledig ingericht voor cosplay, RPG, voorstellingen en in de avonden bring your own game.

Ik was zeer benieuwd wat er in de Bring and Buy was te zien. Stel je een zelfde opstelling voor als bij de stand van HeidelBÄR. Na een klein moment in de wachtrij kon ik de ruimte binnen en was verbaasd over de ruime keuze aan spellen die er waren te zien. Gesorteerd naar genre op verschillende tafels. Wat verder opviel is dat de prijzen erg hoog waren voor de tweede hands markt. Dit is denk ik te weiden aan de hoge kosten van de import van de spellen zelf. Dit weerhield de mensen er echter niet van om met stapels van wel 10 spellen a 30/40 pond per stuk naar buiten te lopen.

Die dag heb ik verder 4 Seasons en Elements gespeeld van Pegasus Spiele. Beide twee speler spellen die niet echt in de maak vielen. Ik was bezig maar ik kreeg niet het gevoel het spel echt te spelen, ik onderging het meer. We hebben poging gedaan om Spirit Island te spelen, een coöperatief spel waarbij je een invasie van pioniers probeert te voorkomen. Iedere speler heeft een unieke spirit die je samen zo goed mogelijk probeert in te zetten. Het idee van het spel is goed, maar niet uniek. Daarnaast vond ik de uitvoering nog wat van een prototype weg hebben.

Als laatste hebben we die dag het spel Itchy Monkey van Black box adventures gepeeld. Ik heb al eerder kennis mogen maken met het spel als prototype op een beurs in België. Het is ondertussen verder ontwikkeld en het ziet er veel belovend uit. Er moet nog wel aan gesleuteld worden om het spel echt af te maken. Ze hopen dit te bereiken door middel van hun Kickstarter campain.

Aan het einde van de dag wilde we dicht bij de beurs iets gaan eten. Er waren foodtrucks en voldoende restaurants in en om het beurs gebouw. Echter tot onze verbazing gingen alle etenstentjes en foodtrucks rond half 6 dicht. Gelukkig zat er uiteindelijk op loopafstand toch nog een restaurant wat wel open was.

Nog even en we mogen binnen bij “Shut Up and Sit Down”.
Verder is er een bezoek gebracht aan een show van “Shut Up and Sit Down“. Ze deden een live opnamen van hun podcast. Hoewel dit vermakelijk was had ik verwacht dat ze met een live publiek ook iets zouden doen waar het publiek mee aan kon deelnemen.

Zaterdag 2 juni


Dag 2 van de UK Games Expo (UKGE).
De dag werd gestart met een stevig Engels ontbijt waarna we weer vol energie naar de beurs vertrokken. Nu dat we de beurs al een keer verkend hadden kon de focus wat meer liggen op het spelen van spellen en bezoeken van shows.

We begonnen de dag met een bezoek aan The Playtest Zone een 8 tal tafels waarop alleen maar prototypes te spelen waren. Het wordt georganiseerd door Playtest UK, een collectief van board/card game designers en playtesters. Waar normaal gesproken elke prototype de stand zelf moet aankleden en mensen naar zijn tafel moet lokken werd dit hier collectief gedaan. Personen die op dat moment zelf geen spel op tafel hadden liggen spraken mensen actief aan om ze uit te nodigen om te komen testen. Dit zorgde ervoor dat alle tafels vol zaten en het een groot geheel leek.

We konden het natuurlijk niet laten om onze mening te laten horen en schoven enthousiast aan bij het prototype “ Fog & Rain”. Iedere speler heeft een rij van een drie tal verschillend gekleurde kaarten voor zich liggen. In een beurt mag er van 1 kleur de kaarten van plaats worden veranderd. Door ze recht tegenover te wisselen of 90% graden te draaien. Als vervolgens de drie kaarten die voor je liggen overeen komen met een doelkaart dan mag je deze uitspelen. De speler die als eerste 5 doel kaarten uitgespeeld heeft wint.

Fog & Rain (voor onze playtest).
Tijdens het spelen was het leuk om te zien dat de designer actief zat mee te schrijven in zijn journaal. Na afloop wilde hij graag van ons feedback hebben over het spel. We waren er echter nog niet uit en hebben het spel nog een keer gespeeld. Uiteindelijk hebben we hem voorzien van ideeën hoe het spel beter zou kunnen functioneren of zou kunnen werken. Ook hadden we voorgesteld om het thema wat nu amper werd benut te verlaten en over te gaan op een nieuw thema.

De volgende dag toen we hem tegenkwamen op de beurs liet hij enthousiast zien dat hij de feedback ter harte had genomen en hij had een al een nieuw prototype gemaakt, Super VET!

Op dag 2 heb ik verder Lazer Riderz, Army of Frogs en Heroes of Tenefyr gespeeld. Lazer Riderz stond al sinds Spiel op mijn lijstje om een keer gepeeld te hebben. In de vormgeving van het spel is een retrolook gebruikt die terug komt in elk component van het spel. Dit maakt het voor mij een mooi geheel. Het is een racespel zonder baan waarbij je als eerste over drie punten op de tafel probeert te rijden. Je racet door nieuwe stukken voor gevormde laser aan je basis aan te leggen. De tafel was wat klein voor het spel goed te kunnen spelen maar het was zeer vermakelijk.

Army of frog viel bij mij erg in de smaak. Het is van de zelfde makers als Hives en heeft een zelfde soort uitvoering. Degelijke stevige stukken en simpele maar sterke regels. Het doel is om al je kikkers aan elkaar te verbinden. Als je dit lukt met een minimum van 7 kikkers dan heb je het spel gewonnen. In tegenstelling tot hive kun je dit spel tot 4 spelers spelen wat een zeer leuke bijkomstigheid is. Dit spel gaat denk ik nog wel een keer bij mij in de collectie komen.

Heroes of Tenefyr is een coöperatieve deckbuilder ontworpen door het Nederlandse bedrijf Broken Mill. Elke speler start het spel met een uniek dek kaarten waar gedurende het spel extra kaarten aan toegevoegd worden. Doel van het spel is om de eindbaas te verslaan, dit ga je echter nooit redden met je start kaarten. Om je dek te verbeteren ga je in verschillende dungeons monsters verslaan. Elk monster wat je verslaat wordt vervolgens toegevoegd aan het dek van de speler die de fatale slag aan het monster heeft gegeven. Een leuk concept met een goed push your luck element, wel had ik verwacht dat er meer karakter gebonden kaarten zouden zijn die het spel wat meer flair gaven aan het dek van elke speler.

Tijdens de middag heb ik een live show van “This Game is Broken” bijgewoond. Een comedy podcast in een vorm van een quizshow. Ik had nog niet van ze gehoord maar ik kreeg te horen dat de show zeker de moeite waar zou zijn. Nu houdt ik wel van een show met goeie humor er in dus we waren op tijd vertrokken om zeker er van te zijn dat we in zaal zouden kunnen. We zouden in een kleine zaal zitten met ongeveer 100 mensen, we sloten achter aan de een korte rij die even later ook begon te lopen. We liepen twee deuren door en stonden toen weer buiten op de gang. Er bleken zich twee rijen te hebben gevormd en wij hadden aangesloten bij de kleinste. Welk achter aan de grote werd geplakt. Er waren overduidelijk meer dan 100 mensen in de rij dus we waren er al van overtuigd dat we de show niet te zien gingen krijgen. Maar omdat er zoveel belangstelling voor de show was heeft de organisatie uiteindelijk de show en al de 300 belangstellende naar een andere zaal verplaatst.

Daar aangekomen werden er aan de eerste 100 mensen een kazoo en antwoord kaarten uitgedeeld. Deze kwamen later goed van pas bij de verschillende quiz onderdelen. Iedere helft van de zaal werd toebedeeld aan een van de panelteams. De eerste ronde kwamen al meteen de antwoord kaarten van pas. De panel leden werden meerkeuze vragen voorgelegd welke zij met behulp van het publiek mochten beantwoorden. De quiz ronde waarbij de kazoos bij werden gebruikt is mij het meeste bijgebleven. Daarbij kreeg het publiek gezamenlijk de opdracht om een liedje te spelen met een kazoo dat de panel laden moeten raden. De show heeft met zeker aan het lachen gekregen en de participatie met het publiek was erg goed. Dit was een grote verbetering tegenover de show van shut up and sit down.

Voor het avondeten hadden we als groep nu andere plannen. Dit keer gingen we kijken in de binnenstad van Birmingham voor een goeie eet tent. We zijn uiteindelijk beland bij Handmade Burgers Co. Je kunt er een zeer goeie burger eten en de chips met Cajun dusting zijn aan te bevelen.

Wat wel raar was aan het restaurant is dat je het menu bekijkt aan tafel, zoals bij ieder restaurant. Maar als je vervolgens wilde bestellen moest je dat zelf doen bij de kassa helemaal achter in de zaak. Daar hing dan vervolgens weer geen menu, maar kreeg je wel weer tig vragen over wat je nu eigenlijk wilt eten. Achteraf blijkt dat bij meer restaurants in de UK zo te werken.

In de avond is Century: Eastern Wonders in het hotel nog op tafel gelegd. Ik was zelf erg benieuwd hoe het spel in zijn werk ging. Ook vroeg ik me af of het genoeg afweek van Century: Spice Road om echt een spel op zichzelf te zijn. Want het concept van het verhandelen van goederen is niet veranderd. Ook is het scoren van de punten niet veel veranderd. Het deel wat het spel echt op zichzelf moet laten staan is de mechaniek waarop je de goederen verhandeld. In plaats van kaarten verplaatsen spelers een bootje over een kaart. Het eiland waarop je eindigt mag je een handelshuis bouwen en volgens de handelsactie uitvoeren. Echter als iemand al eerder bij dit eiland is geweest dan worden de bouwkosten van het handelshuis duurder. Is de ander speler zelf ook nog aanwezig dan moet deze ook nog betaald worden.

Dit maakt dat er bij Eastern Wonder meer spelers interactie is en je zelf mensen iets wat dwars kan zitten. Ik ben er nog niet uit of ik het zelf vanwege de mechaniek uniek genoeg vindt om hem aan te schaffen. Maar dat kan ik ook pas definitief besluiten als ik de variant Sand To Sea gespeeld heb. Hierin worden beide Century-spellen combineert tot 1 spel.

Zondag 3 juni


Dag 3 van de UK Games Expo (UKGE).
Dag 3 zijn we gestart met het spelen van Luxor, de nieuw release van Queen Games. In het spel speel je een groep grafrovers die een tombe aan het plunderen zijn. Door middel van het spelen van bewegingskaarten verplaats je grafrovers over het bord richting het centrum van de tombe. Het frustrerende aan het uitspelen van de kaarten is dat je van je 5 kaarten alleen de buitenste 2 mag spelen. Zeker in het begin is dit erg lastig aangezien je een x aantal plunderaars op een schat moet krijgen om hem te mogen roven. Na een aantal rondes spelen verdwijnt deze frustratie en kom je er achter waar het spel knap in elkaar zit. Iedere speler start met het zelfde dek kaarten wat weinig mogelijkheden biedt. Na het roven van een schatten komen er op sommige plaatsen mogelijkheden terug op het bord om nieuwe kaarten aan je hand toe te voegen. Deze kaarten geven je krachtigere manieren om je grafrovers te verplaatsen. Maar nu komt het, na het spelen van een kaart gaat deze in een centrale aflegstapel. Dit betekend dat de krachtige kaart die jij net gepakt hebt potentieel ook bij je tegenstander in zijn handen kan komen. Luxor is zeker de moeite waard om te spelen, hij past precies in het straatje van Queen spellen thuis. Niet te moeilijk voor onervaren speler en ervaren spelers draaien hun hand niet om voor de regels maar vermaken zich zeker.

Aansluitend hebben we Pioneer Days van TMG gespeeld. Een dicedrafting game waarin ieder om de beurt een dobbelsteen van het centrale bord afpakt. De dobbelsteen bepaald grotendeels welke actie je kunt uitvoeren. De dobbelsteen die overblijft op het centrale bord bepaald welke van de 4 gevaren dichterbij komt. De gevaren zorgen ervoor dat je pioniers ziek worden, je wordt beroofd, je karren worden vernietigd of je koeien sterven. Gevaren waar je serieus rekening mee moet houden bij het kiezen van je dobbelsteen.

Iedereen start in het spel met de zelfde mogelijkheden maar gedurende het spel kan een speler pioniers verkrijgen die hem speciale eigenschappen geven die de andere spelers niet hebben. Daarnaast gelden deze pioniers ook meteen als een eindscore bonus. We hebben het niet helemaal uit kunnen spelen maar als ik de kans krijg dan wil ik hem graag helemaal uit spelen.

Tijdens de beurs kregen we ook de kans om de nieuwe Ticket to Ride: New York te spelen. Het spel is qua mechanieken gelijk aan standaard Ticket to Ride. Echter speelt het zich af in New York en zijn het geen treinen maar taxi’s. Daarnaast is het spel zo ontworpen dat je binnen 15 minuten klaar bent. Het was leuk om een keer gespeeld te hebben en het is wellicht een goed intro spel voor beginnende spelers. Maar ik laat het verder voor wat het is. Een zeer korte Ticket to Ride met erg weinig opties. Ik wil hem niet nog een keer spelen en hij komt zeker niet in mijn collectie.

Na drie dagen rond te hebben gelopen op de beurs was het nu tijd om voor 5 pond (zo’n 5.55 euro) een uur lang in een donkere zaal te gaan zitten. Dit klinkt raar, maar het is volgens de organisatie van de UKGE een show die je niet mag missen. Om het in de woorden van John Robertson te zeggen: “The Dark Room is a live-action videogame. Interactive and insane, this is improve comedy & retro gaming fused into a deranged rock n’ roll game show”. Zelf had ik het niet beter kunnen zeggen. Ik heb een uur zo hard zitten lachen en mee zitten schreeuwen dan mijn kaak spieren er gewoon zeer van deden. Als je de kans krijgt om een show te bezoeken moet je dat zeker doen! Hij heeft gezegd dat hij ook Nederland bezoekt dit jaar tijdens het Helldorado festival.

De laatste dag eindigt de beurs wat eerder dan normaal en waren we genoodzaakt om onze toevlucht te nemen tot een lokaal georganiseerde speelmiddag/avond. Daar hebben we ons laten onderdompelen in het spel The Flow of History. In het spel ontwikkelen spelers nieuwe innovaties om eigen rijk te verbeteren. Dit doen ze door te investeren in kaarten die in het midden van de tafel liggen. Deze innovaties zijn daar echter niet veilig, want andere speler kunnen deze onder de neus van de speler vandaan kopen. Het is een spel waarbij veel spelers interactie is en waarbij je de andere spelers goed in de gaten moet houden. Wel kreeg ik het gevoel dat als een speler op militaire kracht eenmaal boven de andere spelers uitsteekt en voldoende resources heeft het spel zowat gegarandeerd gaat winnen. Hij krijgt er namelijk alleen maar kaarten en daarmee punten bij terwijl de rest bij elke aanval een kaart moet inleveren. Met deze kennis zou ik het spel graag nog een keer spelen kijken of het zich dan anders laat spelen.

Als groep wilde we Engeland niet verlaten zonder een pub meal te hebben gegeten. Bijvoorbeeld een sheppards pie of een cottage pie. Dit bleek echter moeilijker dan gedacht, want zoals we al hadden kunnen bedenken de meeste keukens waren alweer dicht. Na een half uur zoeken hadden we eindelijk een pub gevonden waarvan de keuken nog open was! Met een goed gevulde maag zijn we terug gekeerd naar het hotel.

De volgende dag weer het hele eind, met maar 2,5 uur file, terug gereden.

Nog een keertje?


Helaas zit het er op …
Ik ga graag nog een keer terug naar de UKGE waarbij ik mijn aandacht wat meer op de shows en seminars wil vestigen. Dat de beurs zoveel anders te bieden heeft maakt hem uniek. Dit moet de beurs ook hebben om zich te kunnen onderscheiden want het aantal nieuwe bordspellen is natuurlijk niet zo hoog als dat is bij Spiel. De sfeer is erg goed, je voelt dat het een beurs is die wordt gedraaid op vrijwilligers en dat deze allemaal het beste met je voor hebben.

Ik ga wel kijken of de reis er naar toe eventueel anders kan want om voor een weekendje weg twee volledige dagen in de auto te zitten is erg vermoeiend. De eerste dag van de beurs voelde ik me zo moe net of ik al 3 dagen op Spiel had door gebracht.

Wellicht dat dit ook te combineren valt met een vakantie in Engeland zodat er in een rustiger tempo richting de beurs gereisd kan worden.

Dit waren de verslagen van de bordspelcommissie in verband met de UK Games Expo. In 2019 gaat deze door van 31 mei tot en met 2 juni in The NEC in Birmingham. Weer informatie: www.UKGamesExpo.co.uk.

Lees hier de verslagen van Pieter en Bart.