Aan het einde van het jaar wordt het weer eens tijd om terug te kijken naar alle spellen die we gespeeld hebben. Een aantal Roll The Dice leden presenteren hun Top 10 meest gespeelde spellen van 2013. Dit is de Top 10 van Peter.
2013 was geen uitbundig spelletjesjaar. Drukte op het werk en privé leidden er vaker toe dat ik niet veel aan spellen spelen toekom. Daarnaast speel ik vaak spelen die tussen de twee en vier uur speeltijd kennen, wat ‘veelspelen’ behoorlijk in de weg staat. Om dit jaar in mijn Top 10 te komen hoef je als spel zijnde dan ook niet uit te blinken. Twee keer spelen is voldoende om in dit ‘eeuwige lijstje’ terecht te komen. Ik heb titels die die eer eerder zouden verdienen, maar ze zijn dit jaar simpelweg niet (meer) aan de beurt gekomen.
De top 10 voor 2013 ziet er als volgt uit:
Op 10: Robinson Crusoe: Adventure on the Cursed Island. Een hele aangename verrassing in 2013 die eigenlijk best wat vaker gespeeld had mogen worden. Ik ben geen uitbundige fan van coöp’s maar dit is zeker een aanrader. De twee keer dat we het gespeeld hebben, was het in de laatste ronde erop of eronder waarbij het helaas twee keer slecht voor de eilandbewoners afliep.
9) Power Struggle ken ik al langer en is in 2013 twee keer gespeeld. Dat is genoeg voor dit type spel (de macht veroveren binnen een bedrijf), maar het blijft leuk om te doen en je doet er over het algemeen niet lang over.
8) 7 Wonders is ook een spel wat ik ontdekt heb in 2013. Heel aardig om te doen. Het doorgeefmechanisme is leuk gevonden. Spannend en verschillende manieren om te winnen. Een aanrader (en niet te lang).
7) Container is een klassieker in mijn lijst die eigenlijk nooit mag ontbreken. Dit spel is relatief simpel in opzet maar ontzettend moeilijk in de uitvoering. Het gaat om het goed managen van een macro-economie van vraag en aanbod. Ik ken maar weinig spellen waarbij de spelers zo bepalend zijn voor het verloop van een spel als in dit spel. Briljant, toch maar twee keer gedaan.
6) Marvel Heroes Toevallig had mijn vrouw tijd en zin om dit spel van de week nog een keer te spelen. Dat en het feit dat ik dit spel vorig jaar als mijn ’traditionele’ verjaardagspel had gekozen plus nog ergens een verloren weekend, maakt dat deze jongen wederom in mijn Top 10 staat. Dat hij erin zit is niet verkeerd, maar zo hoog? Ach ik ben nou eenmaal een fan van Superhelden en ik ken geen beter spel dat die liefde treffender verpakt dan deze.
5) Washington’s War is mijn eerste en enige oorlogspel in deze lijst. Niet zo heel verwonderlijk want met uitzondering van deze titel duren ze allemaal veel meer dan vier uur, wat veelspelen eigenlijk onmogelijk maakt. WW is daarop de aangename uitzondering. Dat moet ik in 2014 toch anders doen. Meer Wargames!
4) God’s Playground is een perfect spel. Uniek op zoveel verschillende manieren, maar misschien nog het meest om het feit dat dit spel alleen maar met drie spelers te spelen is. Niet meer, niet minder! Ik heb boeken gelezen over de geschiedenis van Polen – het onderwerp van het spel – en de wijze waarop Wallace die geschiedenis in het spel weet te vatten in regels is absurd geniaal. Een terechte vierde notitie en alleen maar vierde omdat ik echt niet in de gelegenheid ben geweest dit jaar om hem vijf keer uit de kast te pakken, maar slechts drie keer.
3) Agricola is DE verrassing van 2013. Eigenlijk 2012, maar begin 2013 nog zo vaak gespeeld dat hij nog steeds – en terecht – op de derde plek geëindigd is. Wie mij van tevoren had beloofd dat ik dit spel leuk zou vinden, zou ik voor gek hebben verklaard, maar het is gewoon waar. Daarbij moet gezegd worden dat ik vooral gecharmeerd ben van het basisspel zonder de kaarten. Ik heb het idee dat de geluksfactor dan te groot wordt. Daarnaast denk ik dat het spel erg gescript is (je moet nou eenmaal van alles een beetje hebben om het goed te doen) dat dit toch wel snel kan vervelen. Ik vermoed dan ook niet dat Agricola volgend jaar weer op een zelfde hoge notering zal eindigen.
2) Railways of the World Ik heb al een ander spel een klassieker genoemd maar als ik mezelf niet zou herhalen voor dit beestje doe ik Eagle Games tekort. Ik ben dankzij dit spel een fan van het treingenre geworden en heb sindsdien Age of Steam en 1870 Railways & Robber Barons ontdekt. Beide goede spellen, maar geen haalt het bij het origineel. Hoewel de basiskaart crap is, is elke uitbreiding beter geworden dan het origineel en blijft het spel vers, hoe vaak je het ook doet. Als erevermelding wil ik de lezer niet onthouden dat het tevens het meest door mij gespeelde spel op de spelavonden is geweest.
1) Sid Meier’s Civilization: The Board Game is mijn meest gespeelde spel van 2013. Hoewel ik het pas één keer heb gewonnen en eigenlijk nog steeds de ballen niet snap van wat ik aan het doen ben, is het samenlevinkje bouwen iets wat mij nog steeds niet verveeld heeft. Het is absoluut de omgekeerde wereld: door dit bordspel ben ik halverwege 2013 het computerspel gaan spelen en daar volledig mezelf in kwijt geraakt. Maar ik moet zeggen; het bordspel doet op alle aspecten zijn neef eer aan. Een zeer verdiende eerste plaats.
Wow, een mooie lijst. Het verhaaltje bij elk spel maakt het leuk om deze lijst te lezen. Goed gedaan, Peter.