Eerste keer Tomb: Cryptmaster

tomb-cryptmaster-boxTomb: Cryptmaster is een op zichzelf staande variant van het originele spel Tomb. In dit spel moet iedere speler een groepje helden (party) rekruteren om daarmee de tombe in te gaan om daar de grafkelders (crypts) leeg te roven. In een grafkelder kunnen vallen, vloeken, monsters en voorwerpen liggen. Deze zijn allemaal ervaringspunten (xp) waard. Wanneer je de vallen, vloeken en monsters overwonnen hebt, krijg je daar xp voor en mag je de schatten ‘meenemen’.

Als een speler met zijn party een crypt binnen gaat, dan wordt er een cryptmaster uitgekozen. Op de deur van de van de crypt staat een symbool die aangeeft welke andere speler de cryptmaster is. Als er bijvoorbeeld ‘L’ staat, dan is dit de linker speler. Als er ‘RR’ staat, dan is dit de tweede speler aan de rechter kant. Het kan verstandig zijn om hier rekening mee te houden, want de cryptmaster kan geen huurlingen in het spel brengen (zie hieronder). Ondanks dat er een cryptmaster gekozen is, mogen ook alle andere spelers één cryptmaster kaart spelen. Deze kaarten kun je bijvoorbeeld krijgen in de herberg waar je ook je party bij elkaar brengt. De cryptmaster handelt alle vallen, vloeken en monsters af en kan daarbij ook crypmasterkaarten spelen om het moeilijker voor de party te maken.

Iets wat speciaal in de Cryptmaster versie van Tomb zit zijn mercenaries (huurlingen). Normaal wanneer je het niet alleen afkan, kun je de hulp vragen van andere spelers. Je moet na het gevecht deze helpers, betalen met kaarten. Maar er zijn ook karakters met de mercenary eigenschap. Dit houd in dat ze hun hulp kunnen opdringen en er zo voor zorgen dat je een deel van de buit met hen zal moeten delen. Je eigen helden kunnen trouwens dood gaan, maar de mercenaries komen altijd levend weer terug in het spel.

Voordat het spel begint worden de crypts gevuld met cryptkaarten. Voor elke crypt is aangegeven hoeveel kaarten er in mogen liggen. De spelers leggen om de beurt één cryptkaart in een crypt. Op die manier weet je dus van tevoren gedeeltelijk wat er in de crypts ligt.

tomb-cryptmaster-overviewHet bord bestaat uit twee delen. De tombe met de crypts en de herberg. In de herberg kun je jouw party samenstellen. Een actie is het rekruteren van een nieuwe held. Er zijn vier klassen: vechters, tovenaars, priesters en dieven – en combinaties van deze klassen. Elke held heeft zijn eigen statistieken die bepalen met welke en hoeveel dobbelstenen er gegooid mag worden voor verschillende acties (vechten, skill checks). Een party mag uit maximaal vijf helden bestaan. Een andere actie die je in de herberg kan doen is twee kaarten pakken. Er zijn spreuken, skills, voorwerpen en cryptmasterkaarten. De spreuken, voorwerpen en skills kunnen aan de helden gekoppeld worden om ze zo sterker te maken.

Ik heb het spel niet helemaal uit kunnen spelen, maar veel plezier beleeft. De mercenaries waren wel heel vervelend, vooral omdat ik ze zelf niet had. Voor fans van het genre is dit zeker leuk om te spelen. Ik denk dan aan spellen zoals Runebound, Dungeoneer en in mindere mate aan Talisman. Ik kreeg er soms ook wel een Munchkin gevoel bij, niet vanwege de humor, maar vanwege het chaotische spelverloop en de wijze waarop een held opgebouwd wordt. Het binnenvallen van een crypt gaat er soms heftig aan toe en maakt het zeer vermakelijk om te spelen. Ik weet niet of het spel te lang duurt, maar het lijkt wat aan de lange kant. Dit kan ook komen omdat we begonnen zijn met de moeilijke kant van het bord. Dit was een vergissing, we dachten met de makkelijkste variant te zijn begonnen. Dit spel is zeker voor herhaling vatbaar.

Voor meer informatie zie Tomb: Cryptmaster op BoardGameGeek.

Napoleon’s Triumph

Austerlitz met stokjes

Napoleon's Triumph 01Als oorlogsvoering al een kunstvorm zou zijn, dan zou de slag bij Austerlitz Napoleons meesterwerk zijn. Bij deze Tsjechische plaats zo’n 15 kilometer ten zuid-oosten van Brno vond op 1 december 1805 de zogeheten Driekeizersslag plaats; de legers van Frankrijk, Oostenrijk en Rusland waren erbij betrokken. En ze hadden hun keizers meegenomen! In deze recensie zal ik Napoleon’s Triumph van Simmons Games behandelen. Bovendien reisde uw verslaggever speciaal voor de Spellenclub Eindhoven af naar Tsjechië om eens te zien hoe het slagveld er tegenwoordig bij ligt. Wel op eigen kosten. Dat wel!

Napoleon's Triumph 08

Bonaparte at Marengo

Voorganger van Napoleon’s Triumph was Bonaparte at Marengo uit 2005. Met doortastend en koelbloedig handelen wist Napoleon bij Marengo een dreigende nederlaag om te zetten in een klinkende overwinning. Bonaparte at Marengo had een allesbehalve lelijke kaart, maar het leek een beetje op een winterlandschap. Dit terwijl de slag bij Marengo toch echt in de zomer van 1800 plaatsvond. Het spelsysteem is verrassend en beslist innovatief en ik moest mijn hersens echt pijnigen, om maar geen fouten te maken. In dat opzicht was het Bonaparte at Marengo beslist schaakachtig te noemen. Nu heeft Simmons met Napoleon’s Triumph naar eigen zeggen meer poker in plaats van schaak in zijn spelsysteem willen brengen.Napoleon's Triumph 09 Lees verder “Napoleon’s Triumph”

Eerste keer Le Havre

le-havre-boxWanneer me verteld wordt dat het een spel is dat vele uren kan duren om te spelen denk ik al snel, dat spel ga ik niet spelen. Verder ben ik ook niet een bijzondere fan van resource spelletjes, spellen waarbij je producten moet maken uit grondstoffen om zo de waarde te vermeerderen. Dit zijn allemaal kenmerken van het spel Le Havre, en ondanks dat het voor mij helemaal in de foute categorie valt heb ik het toch op een Spellendag Eindhoven gespeeld met drie personen.

Le Havre is de op één na grootste havenstad van Frankrijk. In het spel ben je een ondernemer in deze haven en probeer je zoveel mogelijk geld te verdienen met het importeren van producten en die te verwerken tot waardevollere producten.

Wat ik opvallend vond is dat de spelregels heel eenvoudig zijn. Je kunt die in tien minuten uitleggen. Het help wel als je al dit soort spellen kent. Na de korte uitleg kun je beginnen en het spel is dan nog heel eenvoudig met maar een beperkt aantal keuzes, maar tijdens de loop van het spel komen er steeds meer keuzemogelijkheden bij waardoor ook de denktijd omhoog gaat. Dit is waarschijnlijk één van de redenen waarom het een langdurig spel is.

Op het spelbord liggen een aantal beschikbare grondstoffen. Dit zijn producten zoals vissen, hout, vee, graan, metaal, steenkool en klei. Daarnaast is er een geldvoorraad en liggen er vier stapels met gebouwkaarten. Eén gesloten stapel met speciale gebouwen en de andere drie stapels zijn normale gebouwen die door de spelers gebouwd kunnen worden en die open liggen. Verder is er ook nog een stapel met ronde kaarten. Op die kaarten staan de doelen van de ronde. In het midden van het bord liggen zeven aanvoer(supply)tegels. Elke speler heeft een schip dat over de aanvoertegels gaat varen en een schijf om het gebruik van een gebouw te kunnen markeren.

le-havre-gameplayAls een speler aan de beurt is, dan zet hij zijn schip op de eerst volgende vrije aanvoertegel. Op de tegel staan twee grondstoffen waarvan één fiche van de voorraad naar de beschikbare grondstoffen moet worden verplaatst. Voor elke grondstof zijn er aparte plaatsen waar ze neergelegd worden. Daarna kiest de speler of hij van één grondstof alle beschikbare fiches neemt, of dat hij een gebouw gaat gebruiken.

Als de speler een gebouw gaat gebruiken, dan legt hij zijn markeerschijf daarop en voert de actie uit die op dat gebouw staat. Het is mogelijk om een gebouw dat een andere speler in zijn bezit heeft te gebruiken maar meestal moet je daarvoor geld of voedsel aan die speler betalen. Je mag niet een gebouw gebruiken waar al een markeerschijf op ligt. Naast deze standaard acties is het op elk moment tijdens je beurt ook mogelijk om gebouwen te kopen of verkopen. Het kopen van een gebouw kost geld, daarom worden gebouwen meestal gebouwd met behulp van grondstoffen, maar dit bouwen kost dan wel een actie. Zo kun je met de slager veefiches omzetten in vleesfiches en huidfiches, en met de bakkerij kun je energie en graan omzetten in brood, etc.

Nadat een schip op de laatste aanvoertegel geplaatst is en die speler zijn beurt heeft gehad, vind het einde van de ronde plaats. Op de rondekaart staat wat er moet gebeuren. Vaak vind er een oogst plaats: spelers met graan krijgen er één graan bij, spelers met minimaal twee vee krijgen er één vee bij. Daarna moeten alle spelers zoveel voedsel betalen als er op de ronde kaart staat. Elke ronde zal er meer voedsel betaal moeten worden. Verschillende producten hebben verschillende voedsel waardes. Een vis heeft voedselwaarde één, maar als gerookte vis wordt die drie waard. Vee heeft geen voedselwaarde, maar je kunt ze via de slagerij omzetten naar vlees. Zo zijn er nog een aantal manieren om aan voedsel te komen. Wanneer je niet genoeg voedsel hebt dan moet je bijleggen met geld. Na het betalen van voedsel wordt er door het havenbestuur een gebouw gebouwd. Of dit een speciaal gebouw of normaal gebouw is staat op de rondekaart. Deze gebouwen komen naast het bord te leggen en je hoeft er niet voor te betalen om ze te gebruiken. Vervolgens wordt de rondekaart omgedraaid. Op de achterkant staat een schip die vanaf dat moment gebouwd kan worden (in een scheepswerf). Het voordeel van het hebben van een schip is dat die elke ronde een vaste hoeveelheid voedsel waard is.

Een belangrijke actie die je kunt doen is het bouwen van een gebouw. Dit doe je door je markeerschijf op een gebouw te leggen die je een gebouw laat bouwen. Vanaf het begin van het spel zijn er al een aantal speciale gebouwen met deze mogelijkheid beschikbaar. Je doel is het dus zo optimaal mogelijk inzetten van je acties en producten, waarbij je elke ronde weer meer voedsel nodig hebt, en zo de meeste punten te verdienen. Op elk gebouw staat hoeveel punten die waard is, en het geld (francs) is ook zijn waarde waard in punten.

De interactie met andere spelers van dit spel zit hem in het bouwen van gebouwen waardoor ander spelers jou moeten betalen als ze die gebruiken en het bezet houden van een gebouw met je markeerschijf. Maar één speler mag zijn markeerschijf op een gebouw hebben staan. Hiermee heb ik een speler heel erg dwars gezeten door de slager bezet te houden zodat hij niet genoeg voedsel had aan het einde van een ronde.

Ik heb het spel met drie personen gespeeld. Dit is waarschijnlijk één van de redenen waardoor het spel niet zo lang geduurd heeft. Eén van de andere spelers had het al eens met vijf spelers gespeeld en vertelde dat het dan wel heel erg lang duurt. Dus mijn advies is om het eerst eens te proberen met drie spelers. De regels zijn eenvoudig en duidelijk. Er zitten een paar kleine uitzonderingen in en je moet op tijd de regels voor de eindronde weten. De beurten zijn in het begin vaak kort, zelfs minder dan tien seconden, maar op het einde gaan de beurten langer duren. Ik moet zeggen dat ik het een leuk spel vind, en dat is niet alleen maar omdat ik deze eerste keer gewonnen heb.

Eerste indruk Castle Garden

Een paar weken geleden werd bij Gameforce een demo gegeven van het spel Castle Garden, een variant op het aloude schaakspel.

Regels

castlegardenZoals op de afbeelding hiernaast te zien is, ziet het bord er nogal anders uit dan het traditionele schaakbord. In het midden van het bord (de groene tegels) bevinden zich de tuinen. Naast de tuinen liggen aan weerszijden van het bord de twee kastelen en de kerkers (tegels met tralies). Alle stukken beginnen in de kastelen. Wanneer een stuk gelsagen wordt, gaat het naar de kerkers, tenzij de kerkers al vol zijn. In dat geval wordt het stuk definitief verwijderd. Doel van het spel is om de gevangen koningin, die zich in het kasteel van de tegenstander bevindt, te bevrijden en terug te brengen naar het eigen kasteel. Let op: als bij de bevrijdingspoging de koningin geslagen wordt, wint de tegenstander alsnog.

Behalve het bord zijn ook de stukken anders dan bij schaken:

  • Koning, beweegt als een schaak-koningin. Wanneer de koning wordt geslagen is niet zoals bij schaken het spel voorbij, maar komt de koning in de gevangenis. De koning kan als enige de koningin bevrijden.
  • Koningin, beweegt als een schaak-koning. Kan pas gebruikt worden op het moment dat ze bevrijd is.
  • Prinsen, bewegen als schaak-torens.
  • Prinsessen, bewegen als schaak-lopers, maar mogen tevens een vak horizontaal of verticaal lopen (niet slaan).
  • Paarden, kunnen lopen naar elk vak op maximaal 3 afstand maar mogen alleen stukken slaan die op exact drie vakken afstand in een orthogonale of diagonale lijn liggen. Paarden zijn de enige stukken dievanuit de tuinen een stuk in het kasteel mogen slaan of vice versa (normaal gesproken mag een stuk alleen  geslagen worden als het aanvallende stuk in dezelfde zone staat).
  • Dwergen, mogen een of twee vakken diagonaal vooruit lopen en slaan en twee stappen vooruit of een stap achteruit lopen. Dwergen kunnen gevangen speelstukken (behalve de koning) bevrijden door op het vak van de corresponderende kleur in het kasteel van de tegenstander te gaan staan.
  • Spion, kan twee vakken zijwaarts of vooruit slaan en een stap achteruit lopen. De spion is het enige stuk dat een gevangen koning kan bevrijden (de spion kan net als de dwerg ook gewone stukken bevrijden).
  • Wachttoren, beweegt als een schaak-koninging. Kan zelf geen stukken slaan, maar stukken die op de wachttoren staan kunnen niet geslagen worden.
  • Tovenaar, beweegt als een schaak-koningin, maar mag voor of na het bewegen een extra vak in willekeurige richting zetten. De tovenaar slaat stukken niet, maar verplaatst ze maximaal drie vakken in willekeurige richting. Dit mag alleen gedaan worden wanneer twee stukken tegelijkertijd bedreigd worden of een stuk bedreigd wordt dat niet weg kan bewegen.

Eerste indruk

Hoewel het spel zeker een interessante variant op schaken is zijn er drie punten die er waarschijnlijk voor zullen zorgen dat dit spel niet de klassieker gaat worden die schaken is:

De stukken lijken vrij veel op elkaar, waardoor zeker in de eerste paar spelletjes regelmatig naar de handleiding gerefereerd moet worden om te zien welk stuk wat is.

De bewegingspatronen van sommige stukken zijn ingewikkelder dan die bij schaken. Net als het uiterlijk van de stukken zal dit na een paar keer spelen waarschijnlijk weinig problemen meer geven.

Castle GardenDoor de regel dat, behalve paarden, stukken in kastelen niet geslagen kunnen worden door stukken in de tuinen en andersom is het relatief makkelijk om met vijf van je twaalf stukken de toegang tot het kasteel volledig te blokkeren. Hierdoor wordt het voor de tegenstander zo goed als onmogelijk om zijn stukken of de koningin te bevrijden.

Aan de andere kant bieden de twee grootste wijzigingen (het moeten redden van de koningin en het kunnen bevrijden van stukken) een nieuwe kijk op het schaakspel die het zeker de moeite waard maken om een keer uit te proberen.

* Koning, beweegt als een schaak-koningin. Wanneer de koning wordt geslagen is niet zoals bij schaken het spel voorbij, maar komt de koning in de gevangenis. De koning kan als enige de koningin bevrijden.
* Koningin, beweegt als een schaak-koning. Kan pas gebruikt worden op het moment dat ze bevrijd is.
* Prinsen, bewegen als schaak-torens.
* Prinsessen, bewegen als schaak-lopers, maar mogen tevens een vak horizontaal of verticaal lopen (niet slaan).
* Paarden, kunnen lopen naar elk vak op maximaal 3 afstand maar mogen alleen stukken slaan die op exact drie vakken afstand in een orthogonale of diagonale lijn liggen. Paarden zijn de enige stukken die vanuit de tuinen een stuk in het kasteel mogen slaan of vice versa (normaal gesproken mag een stuk alleen  geslagen worden als het aanvallende stuk in dezelfde zone staat).
* Dwergen, mogen een of twee vakken diagonaal vooruit lopen en slaan en twee stappen vooruit of een stap achteruit lopen. Dwergen kunnen gevangen speelstukken (behalve de koning) bevrijden door op het vak van de corresponderende kleur in het kasteel van de tegenstander te gaan staan.
* Spion, kan twee vakken zijwaarts of vooruit slaan en een stap achteruit lopen. De spion is het enige stuk dat een gevangen koning kan bevrijden (de spion kan net als de dwerg ook gewone stukken bevrijden).
* Wachttoren, beweegt als een schaak-koninging. Kan zelf geen stukken slaan, maar stukken die op de wachttoren staan kunnen niet geslagen worden.
* Tovenaar, beweegt als een schaak-koningin, maar mag voor of na het bewegen een extra vak in willekeurige richting zetten. De tovenaar slaat stukken niet, maar verplaatst ze maximaal drie vakken in willekeurige richting. Dit mag alleen gedaan worden wanneer twee stukken tegelijkertijd bedreigd worden of een stuk bedreigd wordt dat niet weg kan bewegen.

Koude Oorlog: CIA vs. KGB

cia-kgb-boxToen ik het doosje zag staan op het ‘Spellenspektakeltje 2009’ moest ik even denken aan het Strijps Bultje van Henri over de zoektocht naar spellen gebaseerd op het boek 1984 van George Orwel. Daarin wordt kort het spel Kremlin, dat over de koude oorlog gaat, beschreven. Het is niet dat het spel ‘Koude Oorlog: CIA vs. KGB’ daar op lijkt, maar ik had wel het gevoel dat ik een koude oorlog spel in mijn verzameling wilde hebben. Na een aantal commentaren gelezen te hebben op BoardgameGeek heb ik het spel gekocht voor de prijs van 5 euro.

De Koude Oorlog is een kaartspel voor twee spelers uitgegeven door PS-Games. In het doosje zit: 6 CIA agent- en 6 KGB agentkaarten, twee scorekaarten en bijbehorende glazen scoremarkeerstenen, 24 groeperingskaarten (6 van elke soort), 21 doelwitkaarten, drie fiches (2 overwinningsfiches en een balansfiche) en een handleiding. Het thema is goed doorgevoerd in de regels en in het spelmateriaal met foto’s en afbeeldingen die uit het begin van de tweede helft van de twintigste eeuw lijken te komen. De agentkaarten zijn een soort paspoorten, inclusief een pasfoto van de agent. De fiches zijn stevige plastic schijven met daarop een glimmende afbeeldingen. Ook het andere materiaal is degelijk en goed uitgevoerd, hoewel de groeperings- en doelwitkaarten wel wat dun zijn.

Spelverloop

Ik vind dat de regels niet echt duidelijk opgeschreven zijn voor het eigenlijk eenvoudige spel dat de Koude Oorlog is. Het spel bestaat uit twee onderdelen: het kiezen van een agent en de strijd om invloed. Aan het begin van een ronde wordt er een doelwitkaart open gelegd en kiezen beide spelers een agent uit hun hoofdkwartier en leggen die gesloten voor zich neer. Deze agenten bepalen aan het einde van de ronde de uitkomst. Dan worden de groepskaarten geschud en de speler die de balansfiche heeft kiest wie er begint met spelen.

Lees verder “Koude Oorlog: CIA vs. KGB”