NatLab (2): Triangular Map voor Wizard Kings

Wie enige tijd in de spellenhobby rondhangt, komt er snel achter dat spelers zo hun themavoorkeuren hebben, zoals bijvoorbeeld treinen, middeleeuwen of ruimtevaart. Voor veel eurogames maakt dat allemaal toch niet zo uit. Meestal is het thema gewoon op een quasi-abstract spelsysteem geplakt. Ik denk wel eens dat veel eurogame-ontwerpers eerst een spelsysteem bedenken en vervolgens op zoek gaan naar een thema dat er een beetje bij past; bij voorkeur eentje die nog niet in gebruik is. En eerlijk is eerlijk soms pakt dat niet eens zo slecht uit, zoals bijvoorbeeld bij Carcassonne en St.Petersburg. Voor simulatiespelen gelden strengere criteria, want het spel moet een beetje voorstellen waar het over gaat. Bovendien blijken de themavoorkeuren van spelers dan wat ingewikkelder te liggen. Zo ken ik mensen die enkel oudheid willen spelen of enkel Eerste en Tweede Wereldoorlog. Maar de grote globale scheidslijn waarin je simulatiespelers kunt indelen is die tussen Historisch enerzijds en SF-Fantasy anderzijds. Twee kampen die welhaast vijandig tegenover elkaar lijken te staan. Historische spelers vragen zich af hoe je iets dat nooit bestaan heeft kunt simuleren. Anderzijds is ook de bestaansvraag van het verleden een filosofische en een niet-tastbare. Naast het boek is het spel een middel om er contact mee te krijgen. En hoewel ik boeken serieuzer neem, blijf je met je boek in de hand slechts toeschouwer. Hier heeft het spel meerwaarde. Dan ben je deelnemer!

Napoleon zei ooit dat geschiedenis maar een verhaaltje is. Als hij gelijk heeft – en ik geef ‘m niet graag gelijk – zitten spelers met historische voorkeur en spelers met een SF-Fantasy voorkeur eigenlijk in hetzelfde schuitje en hebben ze dezelfde neiging tot escapisme. Zelf reken ik me tot de historische spelers, maar af en toe mag ik graag heulen met het andere kamp. Zoals bijvoorbeeld met Wizard Kings van Columbia Games.

Wizard kings.

Het was niet mijn bedoeling om Wizard Kings te recenseren. Misschien doe ik dat nog wel eens. In zijn algemeenheid wil ik kwijt dat ik de blockwargames van Columbia Games aantrekkelijk vind, omdat ze een strategisch dubbelblind spelsysteem combineren met een elegant tactische. Wizard Kings is niet alleen een verbetering ten opzichte van voorganger Victory, maar tevens een multiplayer en da’s stukken gezelliger, maar hoeft niet altijd. In mijn oorspronkelijke editie uit het jaar 2000 zijn er 7 rassen: Orcen, Elves, Undead, Dwarfs, Barbarians, Amazones – een zeer gewild ras – en de Ferkins. Omdat vrijwel niemand met dit laatste varkensachtige ras wilde spelen, hebben ze deze in de tweede editie uit 2006 vervangen door Feudals. Een goede beslissing, denk ik. Ook blockstickers hebben een verandering ondergaan. In het geval van de Amazones vind ik het geen verbetering. Wel hebben de Undead nu ook 4-staps C1-blokjes. Dat maakt dit ras een stuk aantrekkelijker. Lees verder “NatLab (2): Triangular Map voor Wizard Kings”

NatLab (1): Julius Caesar met Vassal

De laatste paar maanden ben ik helemaal weg van Julius Caesar van Columbia Games. Ik heb het minstens tien maal gespeeld en mijn enthousiasme is nog altijd niet getemperd, al heb ik een paar keer pijnlijk in het stof moeten bijten. Mensen die interesse hebben om te spelen, mogen gerust contact met mij opnemen om het eens te proberen. Julius Caesar werd in 2010 uitgegeven, maar is inmiddels niet meer Columbia’s nieuwste spel. Die eer komt Shiloh toe en mijn persoonlijke exemplaar bevindt zich vast nog op de pakjesboot op de grote zee. Ik ben dan ook reuzebenieuwd of ik ook deze keer weer de gelukkige winnaar mag zijn van 12,50 Euro inklaringskosten van tante TNT Post. Dat kost het blijkbaar de moderne postgigant om uit te rekenen dat ik 8 euro importbelasting moet betalen. Misschien moet ik hun maar eens ergerniskosten in rekening brengen. Dan zullen ook zij niet lachen!

ACTS

In het verleden speelde ik wel eens wargames via internet tegen mensen die ver weg wonen. De site die ik gebruikte was ACTS, oftewel Automated Card Tracking System. Deze site was bij uitstek geschikt om Card-Driven Wargames te spelen, zoals in mijn geval Paths of Glory, Barbarossa to Berlin, Wilderness War, For the People en Thirty Years War; allen van GMT Games. Of anders wargames waarbij je elke beurt met een beperkt aantal eenheden activeert, zoals Breakout: Normandy en Monty’s Gamble. De bedoeling was dat je dagelijks een zet deed en dan kon je er eens lekker voor gaan zitten, om alle mogelijke zettencombinaties uitgebreid te analyseren. Ook heb ik eens meegemaakt – ja, we beleven wat! – dat de spanning zo hoog opliep, dat ik bij een potje Monty’s Gamble: Market Garden nog om 04:00 ’s nachts nog uit mijn bed kwam om een zet te doen. En weet je wat … mijn tegenstander had dat gevoel ook, waardoor er die nacht niet alleen weinig geslapen werd, maar ook een aantal beurten versneld verliepen tot het moment van de ontknoping. Ik bewaar niet alleen slapeloze nachten maar ook goede herinneringen aan ACTS. Lees verder “NatLab (1): Julius Caesar met Vassal”